O specyfice Instytutu decydują trzy elementy:
- konsekracja – członkinie oddają Chrystusowi całe swoje życie, by upodobnić się do Niego. Konsekracja w instytucie świeckim jest taka sama jak w zakonie – co do wartości i treści – bo odnosi się do Boga, a jednocześnie zupełnie inna niż w zakonie – co do sposobu – bo jest wpisana w rzeczywistość świecką, realizowana w różnego typu działalności zawodowej i społecznej; członkinie rezygnują z założenia rodziny, ograniczają swój stan posiadania, poddają się także kierownictwu przełożonych;
- świeckość – to przede wszystkim postawa wobec świata wypływająca z przyjęcia prawdy o Stworzeniu i Odkupieniu; wynikają z niej konkretne zachowania: świeckość to aktywne bycie w świecie, liczące się z jego autonomią, wartościami i prawami; to dzielenie warunków życia wszystkich ludzi; to codzienne zajmowanie się sprawami świata, wielkimi i małymi; to wkład myśli i działań, aby uzdrawiać świat i czynić go lepszym. Członkinie Instytutu żyją w normalnych warunkach, indywidualnie, nie nosząc habitów i zachowując dyskrecję co do swojej konsekracji;
- apostolstwo – instytuty świeckie nie prowadzą na ogół własnych dzieł, apostolstwo ich członków ma charakter indywidualny. Jest to przede wszystkim apostolstwo obecności i świadectwa. Zanurzeni w świecie, znają oni problemy i mentalność środowisk, w których żyją. Mają więc łatwość znajdowania wspólnego języka z otoczeniem, nawiązywania osobistych kontaktów z wieloma ludźmi i wspierania ich, zwłaszcza duchowego. Działając w różnych grupach i instytucjach, mają szansę wprowadzania w życie społeczne zasad Ewangelii.
Instytut powstał w 1890 roku w Orleanie we Francji z inicjatywy Joanny Leplatre. W 1904 roku biskup Orleanu zatwierdził „Regułę” Instytutu, a dziewiętnaście lat później – jego pierwsze Konstytucje. W 1942 roku Instytut afiliowano do Rodziny Dominikańskiej.
W 1957 roku ostatecznie zatwierdzono Instytut na prawie diecezjalnym; w roku 2017 zatwierdzono aktualną redakcję Konstytucji.
W 1946 roku Instytut podjął działalność na terenie Polski. Obecnie do Polskiej Prowincji należą 42 kobiety, z których 2 odbywają formację początkową. Najważniejszy ośrodek Instytutu mieści się w Warszawie. Istnieją także trzy mniejsze ośrodki: poznański, suwalsko-łomżyński i krakowski. Raz do roku członkinie Instytutu spotykają się na wspólnych rekolekcjach. Oprócz Polski, Instytut Dominikański z Orleanu działa także we Francji i Anglii.
Kontakt
Aleja Wilanowska 214 m. 97
02-765 Warszawa