Pozostają one w swoim środowisku, w którym podejmują obowiązki, odpowiedzialność i służbę, jakie związane są z misją, której korzenie tkwią w chrzcie: świadczyć o Chrystusie przez życie i obecność we wszystkich rzeczywistościach świata. Członkinie zachowują dyskrecję na temat swojej przynależności do Instytutu. Przeżywając w pełni stan świecki, nie mają ani dzieł, ani domów wspólnych.
U początków Caritas Christi stoją dwie osoby: świecka kobieta Juliette Molland († 1979) o. Joseph Marie Perrin OP († 2002). Podczas Mszy św. odprawianej 4 sierpnia 1937 r. dziesięć pierwszych kobiet oddało się Bogu, aby realizować to nowe dzieło, jeśli taka jest Jego wola. Dwa lata później w obecności biskupa Marsylii zawiązały one ostatecznie „Unię misyjną małych sióstr św. Katarzyny ze Sieny”, która następnie przyjmie nazwę „Unia Caritas Christi”. Pierwszą odpowiedzialną Unii została Julietta Molland. Ojciec Joseph-Marie Perrin OP stał się współzałożycielem Instytutu: przez wiele lat dawał mu oparcie i służył kapłańską obecnością. W 1979 r. zatwierdzono konstytucje Instytutu.
Instytut rozwinął się szybko na pięciu kontynentach. Obecnie istnieje w 40 krajach. Wynika stąd wielka różnorodność kultur, mentalności i warunków życia wśród jego członkiń.