Przeczytaj o najnowszych publikacjach naszego dominikańskiego wydawnictwa
Dominikańskie Wydawnictwo W drodze w kwietniu br. oddaje do rąk Czytelników trzy tytuły: zbiorową pracę 10 dominikanów Quodlibet [co się podoba]. Studia dominikańskie, pod redakcją Dominika Jarczewskiego OP i Piotra Freya OP, Bóg jest wystarczająco duży, by obronić się sam. Apologia świadka, Léonarda Amossou Katchekpele (książka z serii Nowa Apologetyka) oraz Ojciec was miłuje. O Trójcy Świętej Wilfrida Stinissena OCD.
Quodlibet [co się podoba]. Studia dominikańskie, praca zbiorowa pod redakcją Dominika Jarczewskiego OP i Piotra Freya OP
W książce zebrano 10 rozpraw dominikanów związanych z krakowskim Kolegium Filozoficzno-Teologicznym. Wszyscy mieli całkowitą wolność w wyborze tematu i podejściu do niego. Postawiono jeden warunek: inspiracją dla tekstu miało być słowo.
Efekt przypomina symfonię, w której wielość wątków i wariacji jednoczy wspólny temat. I tak na przykład historycy, odtwarzając początki dominikanów w Polsce, odpowiadają na pytanie o krytykę tekstów źródłowych. Liturgista mierzy się z przekładem tekstów liturgicznych na języki narodowe. Psychiatra i moralista bada granicę między objawieniem a patologicznym słyszeniem głosów. Filozof formułuje normy etyki wypowiedzi i ostrzega przed inflacją sensu.
Quodlibet to po łacinie po prostu: co się podoba. W średniowieczu tym mianem określano akademickie otwarte dyskusje, które nie odbywały się na temat uprzednio przygotowany przez nauczyciela, ale zaproponowany w ich trakcie przez studentów. Tę samą nazwę nosi również późniejszy gatunek muzyczny, w którym w jednej formie muzycznej współdziałają tematy różnego pochodzenia. Podobnie zebrane w tym tomie rozprawy reprezentują nie tylko różne dyscypliny (historia, teologia, filozofia, nauki społeczne), ale też podejścia w ramach każdej z nich. A przez to wzajemnie się uzupełniają, tworząc wielowątkowe współbrzmienie.
Autorzy rozpraw: Tomasz Gałuszka OP: Dlaczego na Uniwersytecie Krakowskim w 1364 roku nie było wydziału teologicznego? Wokół hipotezy dominikańskiej; Tomasz Kalisz OP: Gerarda de Fracheto OP Vitae Fratrum jako trzynastowieczna odpowiedź na kryzys tożsamości dominikańskiej; Dominik Jurczak OP: Liturgiczna fatamorgana. Kilka uwag o „mszale dominikańskim” po Soborze Watykańskim II; Błażej Matusiak OP: Mistyczne pokrewieństwo. Hildegarda i Jan Apostoł; Krzysztof Ośko OP: Co właściwie chcemy powiedzieć, mówiąc: „Bóg istnieje”? Na marginesie tomistycznych analiz Petera T. Geacha; Dominik Jarczewski OP: Gadanie bredni. Odpowiedzialność, komunikacja i możliwość wspólnoty; Piotr Janas OP: Etyczne przywództwo jako wymiar głoszenia słowa, czyli o kaznodziei, który jest liderem służebnym; Michał Mrozek OP: Nemesis (słuszne oburzenie): cnota czy wada? Napięcie między naturą i łaską w doktrynie Arystotelesa i św. Tomasza z Akwinu; Artur Hącia OP: „Słyszenie głosów” – doświadczenie duchowe czy zaburzenie psychiczne?; Marek Nowak OP: Pośmiertne zwycięstwo Słowackiego, czyli Miciński, Lucyfer, kobiety i ksiądz.
Bóg jest wystarczająco duży, by obronić się sam. Apologia świadka, Léonard Amossou Katchekpele – książka z serii Nowa Apologetyka
Bóg nie potrzebuje złotoustych adwokatów, ale ludzi, którzy będą o Nim świadczyć. Którzy nie uciekają od szorstkości chrześcijaństwa, nie mają gładkich odpowiedzi, za to dają w zastaw własne życie. Afrykański teolog Katchekpele o spotkaniu z Bogiem opowiada językiem żywym i pełnym paradoksów. Jasno określa zadanie świadka: prowadzić tego, kto Bogiem gardzi, do konfrontacji z Nim twarzą w twarz – nie przez mówienie o swoim wspaniałym życiu, tylko o tym, co się widziało i słyszało. Świętym nazywa człowieka zaskoczonego przez Pana i oddychającego Nim pełną piersią. Nie ukrywa przy tym, że to szaleństwo.
Ta druga książka wydana w ramach serii Nowa Apologetyka zachęca do refleksji i rozmowy na temat wiary. Stawia na pierwszym miejscu, jako wzór – Mistrza, samego Chrystusa Pana. Narracja publikacji zmierza natomiast do opisu, kim jest świadek Boga.
Ojciec was miłuje. O Trójcy Świętej, Wilfrid Stinissen OCD
Głównym tematem książki jest ojcostwo Boga Ojca. Pokazanie ludzi jako umiłowanych dzieci Boga, kochanych dokładnie taką samą, nieprawdopodobną miłością, jaką Bóg Ojciec kocha Syna – Jezusa. Wilfrid Stinissen tłumaczy niełatwe zagadnienia dotyczące Trójcy Świętej i relacji człowieka względem Niej. Poza rozważaniami teoretycznymi autor podaje także praktyczne przykłady, jak odkrywać i rozwijać więź z Bogiem, aby już za życia ziemskiego móc poczuć i uwierzyć w kierowaną do nas miłość Ojca.
Tytuł pochodzi z pożegnalnej mowy Jezusa, w której mówi: „Sam Ojciec kocha was, bo mnie umiłowaliście i uwierzyliście, że przyszedłem od Boga” (J 16,27). Brat Wilfrid zastanawia się nad centrum wiary: Ojciec i nasza społeczność z Nim przez Jezusa. Jeśli wnikamy głęboko w istotę Jezusa, spotykamy Ojca, to w Jezusie go widzimy.
– Ten głęboko zakotwiczony w Biblii, krótki lecz wieloaspektowy tekst, to jedna z najlepszych pozycji, jakie napisano w języku szwedzkim na temat Trójcy Świętej – napisał w Posłowiu Gösta Hallonsten, profesor teologii na uniwersytecie w Lund.
Cenisz naszą pracę?
