Co w naszej wierze i praktyce musi pozostawać niezmienne, co zaś może być modyfikowane? Co z przekazywanej przez nas nauki rzeczywiście pochodzi od Boga, a co ma źródła czysto ludzkie? Czy wiarę można budować w oparciu o samo Pismo Święte? Kto w Kościele ma właściwie prawo decydować o kształcie Tradycji? 

Tradycja i tradycje. Tom 2: Esej teologiczny

Tradycja i tradycje. Tom 2: Esej teologiczny to długo wyczekiwana kontynuacja tytułu Tradycja i tradycje. Tom 1: Esej historyczny (2018). W tej imponującej publikacji na temat Tradycji Yves Congar OP, jeden z najsłynniejszych teologów XX wieku, bierze pod uwagę zarówno głosy teologów w obrębie Kościoła katolickiego, jak i kontekst ekumeniczny, ze szczególnym uwzględnieniem myśli protestanckiej. Pierwszy tom przedstawia szeroką panoramę historyczną związaną z pojęciem Tradycji, a drugi ujmuje Tradycję z perspektywy teologicznej.

Praca ta powstała nieomalże w przeddzień Soboru Watykańskiego II, na którym Congar OP był jednym z ekspertów. Tradycja i tradycje omawia szereg zagadnień, do których Kościół stale powraca w momentach wielkich przesileń, m.in.: Co w naszej wierze i praktyce musi pozostawać niezmienne, co zaś może być modyfikowane? Co z przekazywanej przez nas nauki rzeczywiście pochodzi od Boga, a co ma źródła czysto ludzkie? Czy wiarę można budować w oparciu o samo Pismo Święte? Kto w Kościele ma właściwie prawo decydować o kształcie Tradycji? 

Te pytania są równie aktualne teraz, jak i wówczas, gdy zadawał je ojciec Congar OP. Jego dzieło stało się pozycją klasyczną dla wszystkich, którzy chcą się z nimi zmierzyć. Twórczość autora cechują: przenikliwość myśli, erudycja i korzystanie z bogatego materiału źródłowego. Nie jest przesadą stwierdzenie, że Yves Congar OP zmienił Kościół.

– Nawet zawężona do swego znaczenia dogmatycznego, „tradycja” oznacza rzeczywistość zbyt szeroką i jest pojęciem zbyt bogatym, żeby mogło się zmieścić w prostej definicji. (…) Chodzi o to, co oryginalnego wnosi Tradycja, nawet w stosunku do tego, co zawierałoby Pismo Święte; i o miejsce, jakie zajmuje ona w życiu Kościoła, w odniesieniu do którego odkryto jednocześnie, że jest on nie tylko systemem, organizacją, ale również życiem, życiem ludu tych, którzy chcą należeć do Jezusa Chrystusa. Tradycja jako życie Kościoła w komunii wiary i kultu, Tradycja jako serdeczne środowisko, w którym się formuje, wyraża i zachowuje zmysł katolicki, Tradycja pojmowana jako ta, która jest w swej głębi „wewnętrznym spojrzeniem, sięgającym początków rasy”, o którym mówił Charles Péguy: oto co trzeba dziś pokazać – napisał we Wstępie do drugiego tomu Yves Congar OP.

Przy okazji premiery II tomu dzieła Congara OP Wydawnictwo W drodze przygotowało dodruk I tomu – Tradycja i tradycje. Tom 1: Esej historyczny.

Pierwszy tom monumentalnego opracowania Yvesa Congara OP poświęcony został tradycji. Opierał się na imponującej bazie źródłowej i literaturze tematu. Choć dzieło to powstało w 1960 roku, a więc jeszcze przed Soborem Watykańskim II, kwestie w nim podjęte są wręcz zaskakująco aktualne również dzisiaj.

W pierwszym tomie czytelnicy znajdują odpowiedzi m.in. na pytania: Co w Kościele należy do samej jego istoty, ustanowionej przez Jezusa i przekazanej przez apostołów, co zaś jest wynikiem historycznej ewolucji? Jak odróżnić prawdziwą i jedyną Tradycję od ludzkich tradycji? Kto w Kościele ma prawo zapoczątkowywania tradycji czy zmieniania tych już istniejących? Dominikanin zajmował się więc przede wszystkim tym, jak na te i wiele innych pytań odpowiadano na przestrzeni wieków oraz jakie były powody, dla których odpowiedzi te w pewnych momentach historycznych uległy zmianie.

Książka powstała we współpracy Wydawnictwa W drodze i Instytutu Tomistycznego, w ramach serii Dominikańska Biblioteka Teologii.

O autorze:
Yves Congar OP – urodzony w 1904 r., zmarł w 1995 r. Jeden z najsłynniejszych teologów XX w., ekspert II Soboru Watykańskiego, wieloletni członek Międzynarodowej Komisji Teologicznej. Zwolennik idei powrotu do źródeł w Kościele i przedstawiciel „nowej teologii”. Szczególną uwagę poświęcał pneumatologii, eklezjologii i teologii laikatu, był też głęboko zaangażowany w ruch ekumeniczny. Autor kilkudziesięciu książek teologicznych, w tym takich jak: Vraie et fausse reforme dans l’Eglise (1950, wyd. pol. 2001), Jalons pour une theologie du lai’cat (1953) oraz Je crois en I ‘Esprit Saint (1979-1980, wyd. pol. 1995-1996).