Będzie pełnił urząd przez cztery lata.

Bracia Wikariatu Ukrainy zebrani na kapitule w Kijowie wybrali 7 września ojca Jacka Dudkę na urząd wikariusza prowincjalnego. Dzień później ojciec Jacek złożył uroczyste wyznanie wiary na ręce ojca Pawła Kozackiego, prowincjała Polskiej Prowincji Dominikanów i zaczął pełnić swoje obowiązki.

„Ojcze Jacku, życzę ci, byś w swojej posłudze wikariusza mądrze łączył umiejętność umacniania, tego co dominikanie już wypracowali na Ukrainie, z dążeniem do rozwoju Wikariatu, powszechność misji głoszenia Ewangelii z faktem, że posłani jesteśmy do ludzi żyjących na Ukrainie w roku 2016, doceniając ich historię, tradycję, specyfikę narodową oraz byś jednocześnie inspirował braci do nowych zadań i pokornie wsłuchiwał się w ich sytuacje i słowa” – życzył wikariuszowi prowincjalnemu ojciec Kozacki.

Brat, kapłan, przeor

Ojciec Jacek ma 53 lata i pochodzi z Pyrzowej w Polsce. Do Zakonu Kaznodziejskiego wstąpił w 1988 roku. Po złożeniu ślubów wieczystych w 1994 roku przez kilkanaście lat, jako brat zakonny, służył w klasztorach w Krakowie i Warszawie na Służewie.

Po przyjęciu w 2009 roku święceń kapłańskich, pracował krótko w Rzeszowie, a następnie został posłany do posługi duszpasterskiej w Wikariacie Generalnym Rosji i Ukrainy. Przebywał w Sankt Petersburgu oraz w Kijowie jako przeor. Przez ostatnie lata pełnił urząd wyższego przełożonego braci pracujących w Rosji i na Ukrainie.

Pierwsza taka kapituła

Obecna kapituła jest pierwszym spotkaniem dominikanów posługujących na Ukrainie po formalnym zniesieniu 7 czerwca 2016 roku przez Generała Zakonu dawnego Wikariatu Rosji i Ukrainy oraz powierzeniu odpowiedzialności za misję Zakonu na Ukrainie Polskiej Prowincji i stworzeniu prowincjalnego Wikariatu Ukrainy.

Wikariusz prowincjalny jest wybierany przez kapitułę Wikariatu na cztery lata. Stoi na czele Wikariatu jako wikariusz prowincjała. Reprezentuje go też wobec instytucji kościelnych i państwowych na Ukrainie. Jego zadaniem jest koordynowanie pracy apostolskiej oraz umacnianie życia zakonnego we wspólnotach. Wizytuje klasztory i z urzędu uczestniczy w kapitule prowincjalnej.