Redagowanie, dyskusja, głosowania.

Zdecydowaną część czasu w trakcie kapituły zajmują spotkania w ramach komisji tematycznych. Bracia, siostry i świeccy z różnych stron świata dyskutują na temat bieżących wyzwań Zakonu. Owocem tych dyskusji będą poszczególne rozdziały akt kapituły, które po przegłosowaniu przez daną komisję (głosuje się punkt po punkcie), zostaną przedstawione zgromadzeniu plenarnemu.

Każda komisja powinna odnieść się do tyczących się jej wniosków przekazanych kurii generalnej przez poszczególne prowincje, instytucje lub pojedyncze grupy braci. W swojej pracy powinna również uwzględnić pytania i postulaty, które w ostatnim roku, w specjalnej ankiecie złożyli prowincjałowie, a także wnioski z relacji Generała o stanie Zakonu.

W odróżnieniu od kapituł prowincjalnych, po zgromadzeniu wszystkich braci nie następuje część druga, w której mniejsze grono (w przypadku prowincji – definitorzy) opracowuje przegłosowane wnioski i redaguje ostateczne akta do zatwierdzenia przez generała. Stąd dokumenty, nad którymi pracują komisje, muszą być zredagowane od początku w sposób roztropny i precyzyjny. Po głosowaniu nie będzie już miejsca na poprawki!

Na obecnym etapie komisje powinny już kończyć swoją pracę, żeby do zamknięcia kapituły – 4 sierpnia – została wystarczająca ilość czasu na solidną dyskusję i głosowania. A trzeba przy tym pamiętać, że po złożeniu tekstu do sekretariatu musi on zostać przetłumaczony na dwa pozostałe oficjalne języki Zakonu tak, żeby każdy uczestnik kapituły dostał go 24 godziny przed planowaną debatą i głosowaniem.

Poza spotkaniami w komisjach, zazwyczaj raz dziennie zwoływane jest zgromadzenie plenarne. Komisje mogą poprosić wszystkich braci o konsultacje w jakiejś szczególnej sprawie, tak aby przygotowany wniosek, jak najlepiej oddawał poglądy wszystkich zebranych. Również generał może zaproponować debatę na określony temat, który jest istotny dla życia i misji Zakonu.