Żyj uważnie - ćwiczenia duchowe na Wielki Post

– Nigdy się nie zastanawiałam, jak umrę. Nie potrafię sobie tego wyobrazić. Przecież na razie nie mam nawet pojęcia, jak będę żyła.

Pan Mitaka skinął głową. – To prawda. Ale może się zdarzyć coś przeciwnego: to, jak umrzemy, wskaże nam, jak powinniśmy żyć.

Haruki Murakami, Krajobraz z żelazkiem

w: Wszystkie boże dzieci tańczą, Muza, Warszawa 2007

Portrait of Eleonora di Toledo with her son Giovanni, Bronzino Tori, 1544 – 1545

W tradycji Kościoła tydzień, który właśnie rozpoczynamy, to ostatni tydzień Wielkiego Postu o charakterze pokutnym. W najbliższą niedzielę rozpocznie się okres pasyjny, w którym nasz wzrok kierujemy nie tyle na siebie i nasze nawrócenie, co na zbawczą Mękę Chrystusa.

Wyobraź sobie, że te najbliższe pięć, sześć dni to cały twój osobisty wielki post. Jak chcesz go przeżyć? O co zawalczyć? Może chcesz wrócić do jakichś obietnic złożonych sobie niespełna miesiąc temu? To dobry moment!

Możesz również pójść trochę dalej, głębiej. Przypomnij sobie swoje dawne wyobrażenia o dorosłości, o tym jaki, jaka będziesz. Wróć dziś na chwilę do tych wyobrażeń. Może jest jakieś pragnienie, marzenie, ideał, który możesz zacząć realizować? Może masz jakąś pasję, która zeszła na dalszy plan, ale wciąć w tobie żyje w postaci tęsknoty? ” Oto Ja stwarzam nowe niebiosa i nową ziemię.” (Iz 65,17) To, co piękne, dobre i twórcze, jest udziałem w tym stworzeniu.