Wspólnota „Jerozolima” z Poznania o dzisiejszym Słowie.

Od spotkania z bezdomnym lub biednym, którego mijam na ulicy często uciekam.
Uciekam wzrokiem, uciekam myślami…
Pojawia się strach przed bezdomnością, że i mnie to spotka?
Takie spotkania sprowadzają mnie na ziemię.

“On jako środek ocalenia sprawił mury i przedmurze”

Czasami sam czuję się bezdomny.
Wtedy uciekam.
Moje życie wówczas przypomina opuszczony, niestrzeżony dom bez okien i drzwi,
do którego każdy może wejść.
W tym wszystkim jest jeszcze On – Bóg, Moja Skała.
Tylko Ten, który Ocala
może w ruinie mojego życia wstawić okna i drzwi dla zamieszkania.

“Ty kształtujesz w pokoju, w pokoju, bo Tobie zaufał”

Bóg – mój Dom.

Swoją siłą nie uczynię nic…
W słabości często zdaję się tylko na własne siły.
Jak dobrze, że to Bóg jest Panem także moich niemocy.
Złożyć nadzieję w Bogu “na zawsze” – od dziś, i dochować wierności na zawsze…

Iz 26,1-6; Ps 118,1.8-9.19-21.25-27; Iz 55,6; Mt 7,21.24-27

W ów dzień śpiewać będą tę pieśń w Ziemi Judzkiej: Miasto mamy potężne; On jako środek ocalenia sprawił mury i przedmurze. Otwórzcie bramy! Niech wejdzie naród sprawiedliwy, dochowujący wierności; jego charakter stateczny Ty kształtujesz w pokoju, w pokoju, bo Tobie zaufał. Złóżcie nadzieję w Panu na zawsze, bo Pan jest wiekuistą Skałą! Bo On poniżył przebywających na szczytach, upokorzył miasto niedostępne, upokorzył je aż do ziemi, sprawił, że w proch runęło: podepcą je nogi, nogi biednych i stopy ubogich.

Błogosławiony, idący od Pana

Wysławiajcie Pana, bo jest dobry,
bo łaska Jego trwa na wieki.
Lepiej się uciec do Pana,
 niż pokładać ufność w człowieku.
Lepiej się uciec do Pana,
 niż pokładać ufność w książętach.

Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości,
wejdę przez nie i podziękuję Panu.
Oto jest brama Pana,
przez nią wejdą sprawiedliwi.

Dziękuję Tobie, żeś mnie wysłuchał
i stałeś się moim Zbawcą.
O Panie, Ty nas wybaw,
o Panie, daj nam pomyślność.

Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie,
błogosławimy was z Pańskiego domu.
Pan jest Bogiem i daje nam światło.


Szukajcie Pana, gdy Go można znaleźć, wzywajcie Go, gdy jest blisko.

Jezus powiedział do swoich uczniów: Nie każdy, który Mi mówi: Panie, Panie!, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie. Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony. Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki.